Vorige week sprak prof. Dr. Willem van Rhenen op het symposium van de RBCZ over van complementaire stress naar complementaire bevlogenheid. Geraakt door zijn presentatie is deze blog ontstaan. Mijn carrière begon als commercieel HBO’er bij de Rabobank. Echt gelukkig ben ik er nooit van geworden. Tot 2 keer toe kwam ik thuis te zitten met stress gerelateerde klachten cq burn out. Na de eerste keer dacht ik dat het een goed idee was om van baan te veranderen. Dat lukte binnen de Rabobank, mijn omgeving zag mij als een dame met een goede baan en een lease auto maar helaas ik werd er niet gelukkig van.
Inmiddels was ik al wel op pad gegaan om uit te vinden waar mijn interesses lagen. Na de 2de keer dat ik thuis kwam te zitten besloot ik dat het nu echt anders moest. Van de Rabobank mocht ik een traject gaan volgen met een loopbaancoach. Omdat ik al het één en ander op dit pad gedaan had kreeg ik een dame die mij echt uitdaagde dat ik uit moest vinden waar ik enthousiast van werd. Zo gebeurde het dan ook dat als ik “iets” had gevonden dat mij leuk leek, ik weer teleurgesteld huiswaarts keerde met de mededeling dat ze mijn bevlogenheid miste.
Tot het moment dat ik een advertentie zag voor de open dag van opleiding tot reflexzonetherapeut. Ik ging er heen en zag mij dit doen. Ik werd nog enthousiaster. Ik raakte gefascineerd over het feit dat de signalen van ons lijf echt iets te betekenen hebben. Wat we met ons hoofd niet kunnen verzinnen. Ik voelde de energie in mij stromen. Enthousiast en bevlogen deed ik mijn verhaal bij mijn loopbaancoach. Het antwoord dat ik kreeg van haar was : “ik geloof dat wij hier klaar zijn ” volmondig kon ik dat met een “ja” beantwoorden.
Nu 15 jaar later werk ik in mijn eigen praktijk met reflexzonetherapie en haptotherapie. Nog geen dag ben ik met tegenzin naar mijn praktijk gegaan. Sterker nog, ik geniet elke dag van wat ik doe.
